شناسایی مولکولی کریپتوسپوریدیوم آندرسونی در گوساله‌های شهرستان شهریار

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

1 گروه انگلشناسی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس

2 گروه انگلشناسی و قارچشناسی و مرکز تحقیقات بیولوژی سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

چکیده

تک یاخته کریپتوسپوریدیوم آندرسونی از کوکسیدیاهای بیماری‌زا در گاو و گوسفند است. در مطالعه حاضر 940 نمونه مدفوع گوساله‌های 2 ماهه تا یک ساله شهرستان شهریار به روش ذیل نلسون اصلاح شده رنگ‌آمیزی شدند. سپس جهت مطالعه مولکولی DNA انگل استخراج گردید و قطعه 845 جفت بازی ژن 18S rRNA کریپتوسپوریدیوم در نمونه‌های مثبت با روش Nested PCR تکثیر گردید و محصول توسط دو آنزیم Ssp1 و Vsp1برش داده شد. قطعه تکثیرشده تعیین توالی نیز گردید. طبق نتایج حاصله، 23 نمونه (44/2%) در روش رنگ‌آمیزی از نظر آلودگی به کریپتوسپوریدیوم مثبت بودند. تمامی نمونه‌های مثبت با روش Nested PCR تکثیر یافتند. نمونه تکثیر یافته دارای حرکت الکتروفورتیک مشابه بر روی ژل آگاروز و دارای الگوی مشابه با کریپتوسپوریدیوم آندرسونی بودند. نتایج حاصل با مقایسه ترادف بازی قطعه ژن نمونه مذکور با داده‌های ثبت شده در بانک ژن مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Molecular identification of Cryptosporidium andersoni in Shahriar calves

نویسندگان [English]

  • A. Dalimi, 1
  • F. Tahvildar, 1
  • B. Kazemi, 2
1 Parasitology Department, Medical Sciences Faculty, Tarbiat Modares University,
2 Parasitology and Mycology Department, Medical School of Shahid Beheshty, Medical Sciences University.
چکیده [English]

Cryptosporidium andersoni is a pathogenic coccidia of cattle and sheep. In the present study, 940 fecal samples were investigated from calves aged from 2 months to 1 year old of Shahriar city. The smears of the samples were stained with modified Ziehl Neelsen technique. For molecular study, DNA was extracted by phenol-chloroform from stool positive samples, then 18s rRNA gene of Cryptosporidium was amplified by Nested PCR method. The resulted band was cut with two restriction enzymes (Vsp1 and Ssp1). Finally the resulting amplicon of Nested PCR was sequenced.The results indicated that, 23 cases were diagnosed to be positive with staining technique. All PCR-RFLP patterns of 18S rRNA gene of calve samples showed similar electrophoretic mobility on agarose gel and identified as Cryptosporidium andersoni. The result was also confirmed by sequencing analysis.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Cryptosporidium andersoni
  • calves
  • 18S rRNA gene
  • PCR _RFLP
  • Shahriar
  • Iran
1- پاکباز، ش. (1370 ). بررسی فراوانی کریپتوسپوریدیوزیز در انسان و دام (گوساله، بره) در شهرستان یاسوج, پایان نامه (دکترا) دانشگاه شهید چمران اهواز.
2- پیرستانی، م. صدرایی، ج. و دلیمی، ع. (1388). بررسی میزان شیوع عفونت کریپتوسپوریدیایی در گاوداری های شهرستان شهریار، استان تهران و اهمیت بهداشتی آن در انسان. مجله پژوهش و سازندگی (دامپزشکی)، شماره 85، ص 44-53.
3- تحویلدار بیدرونی، ف. دلیمی، ع.، کاظمی دمنه، ب. (1387). تمایز ایزوله های کریپتوسپوریدیوم پاروم جداشده از انسان و گاو با استفاده از قطعه bp1055 ژن 18S rRNA. پژوهش در پزشکی، دوره 32، شماره1 ،ص 5-11.
4 – درستکارمقدم، د. ، اعظمی، م. ، صالحی، ر. ، صالحی، م. (1384). تعیین گونه های انگل کریپتوسپوریدیوم با استفاده از آنالیز PCR-RFLP ژن s rRNA18 . مجله علوم پایه پزشکی ایران، ؛ دوره 8، شماره 4: ص 238-232
5- سهرابی حقدوست, ا. (1371). گزارش اولین مورد کریپتوسپوریدیوز شیردان گاو در ایران. دوره: 47، شماره 1-2 ص51-60.6- ﻓﺘﻮﺣﻲ اردﻛﺎﻧﻲ، ر. ﻓﺼﻴﺤﻲ ﻫﺮﻧﺪی، م. ﺳﻠﻴﻤﺎن ﺑﻨﺎﻳﻲ، س.ﻛﺎﻣﻴﺎﺑﻲ، ح. ﻋﻄﺎﭘﻮر، م. ﺷﺮﻳﻔﻲ، ا. (1387). اﭘﻴﺪﻣﻴﻮﻟﻮژی آﻟﻮدﮔﻲ ﺑﻪ ﻛﺮﻳﭙﺘﻮﺳﭙﻮرﻳﺪﻳﻮم در ﮔﺎوﻫﺎی ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻛﺮﻣﺎن و ﺗﻌﻴﻴﻦ ﮔﻮﻧﻪ و ژﻧﻮﺗﺎﻳﭗ ﺗﻌﺪادی از اﻳﺰوﻟﻪ ﻫﺎ، ﻣﺠﻠﻪ داﻧﺸﮕﺎه ﻋﻠﻮم ﭘﺰﺷﻜﻲ ﻛﺮﻣﺎن. دوره ﭘﺎﻧﺰدﻫﻢ، ﺷﻤﺎره 4، ص 320-313.
7- قمری، م.، دلیمی ، ع.، جعفری، م (1380). آلودگی کریپتوسپوریدیایی در توده گاومیش های آذربایجان غربی، پژوهش و سازندگی، دوره 14، شماره 52، ص 84-87.
8- مبارکی، ع. (1374). بررسی فراوانی کریپتوسپوریدیوز در انسان و دام در شهرستان سنندج پایان نامه (دکترا)، دانشگاه شهید چمران ، اهواز.
9- محبعلی، م.، ناطق پور، م.، خرسندی نیا، آ(1378). بررسی میزان شیوع عفونت کریپتوسپوریدیوم در گاوداری های شهرستان اسلامشهر از استان تهران و اهمیت بهداشتی آن در انسان؛ مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، دوره 54، شماره 1، ص 59 -62 .
10 - مدیری، د. (1372). بررسی فراوانی کریپتوسپوریدیوز در اطفال و گوساله‌ها در شهرستان اراک ، پایان نامه (دکترا)، دانشگاه شهید چمران اهواز.
11- نایب زاده، ح.، ملکی، ش. )1386( بررسی میزان شیوع کریپتوسپوریدیوم در گاوها و گوساله های اسهالی و غیر اسهالی شهرستان خرم آباد، مجله تحقیقات دامپزشکی، شماره 250، ص 433.
12-واحدی، ن.، دلیمی، ع.، سعادت آملی، م. (1388). ررسی مقدماتی میزان آلودگی کریپتوسپوریدیایی گوارشی در بره ها و گوساله ها در شهرستان آمل - ایران. مجله تحقیقات دامپزشکی، سال شصت و چهارم، شماره 2 (پیاپی 258)،ص 101-103.

13- Ausubel F, Brent R, Kingston R, Moore D, Seidman JG, Smith J, Struhl K. (1995). Short Protocols in Molecular Biology, 3rd ed., Unit 2.1: page 2-3.
14- Balatbat AB, Jordan GW, Tang YJ, Silva J Jr. (1996). Detection of Cryptosporidium parvum DNA in human feces by nested PCR. J Clin Microbiol. 34( 7):1769-72.
15- Enemark, H. L., P. Ahrens, C. J. Lowery, S. M. Thamsborg, J. M. Enemark, V. Bille-Hansen, and P. Lind. (2002). Cryptosporidium andersoni from a Danish cattle herd: identification and preliminary characterization. Vet. Parasitol. 107:37–49.
16- Fayer R. (1997). Cryptosporidium and Cryptosporidiosis. By CRC Press Inc. CH (1, 8), pp (2-28, 182-200).
17- Hajdušek O., Ditrich O., Šlapeta J. ( 2004). Molecular identification of Cryptosporidium in animal and humans hosts from the Czech Republic. Vet. Pa
18- Imre K., Dărăbuș Gh. (2011). Distribution of Cryptosporidium species, genotypes and C. parvum subtypes in cattle in European countries. Sci Parasitol 12(1):1-9.
19- Kváč M. and Vítovec J. (2003). Prevalence and pathogenicity of Cryptosporidium andersoni in one herd of beef cattle. J. Vet. Med. B Infect. Dis. Vet. Public Health 50:451-457.
20- Leng X, Mosier DA, Oberst RD. (1996). Simplified method for recovery and PCR detection of Cryptosporidium DNA from bovine feces. Appl Environ Microbiol. 62(2):643-7.
21- Mendonça C., Almeida A., Castro A., de Lurdes Delgado M., Soares S., da Costa J.M., Canada N. (2007). Molecular characterization of Cryptosporidium and Giardia isolates from cattle from Portugal. Vet. Parasitol. 147:47-50.
22- Mirzai Y., Yakhchali M., Mardani K.(2014). Cryptosporidium parvum and Cryptosporidium andersoni infection in naturally infected cattle of northwest Iran. Veterinary Research Forum. 2014; 5 (1) 55 - 60
23- Morgan, U. M., L. Xiao, P. Monis, I. Sulaiman, I. Pavlasek, B. Blagburn, M. Olson, S. J. Upton, N. V. Khramtsov, A. Lal, A. Elliot, and R. C. Thompson. (2000). Molecular and phylogenetic analysis of Cryptosporidium muris from various hosts. Parasitology 120:457–464.
24- Moriarty E.M., McEvoy J.M., Lowery C.J., Thompson H.P., Finn M., Sheridan J.J., Blair I.S., McDowell D.A., Duffy G. (2005). Prevalence and characterisation of Cryptosporidium species in cattle faeces and on beef carcases at slaughter. Vet. Rec. 156:165-168.
25- Ondráčková Z., Kváč M., Sak B., Květoňová L., Rost M. (2009). Prevalence and molecular
characterization of Cryptosporidium spp. in dairy cattle in South Bohemia, the Czech Republic. Vet Parasitol. 165:141-144.
26- Pirestani M, Sadraei J, Dalimi asl A, Zavvar M, Vaeznia H. (2008) Molecular characterization of Cryptosporidium isolates from human and bovine using 18s rRNA gene in Shahriar county of Tehran, Iran. Parasitol Res. 103:467-472.
27- Robinson G., Thomas A.L., Daniel R.G., Hadfield S.J., Elwin K., Chalmers R.M. (2006). Sample prevalence and molecular characterisation of Cryptosporidium andersoni within a dairy herd in the United Kingdom. Vet. Parasitol. 142:163-
28- Silverlås C., Näslund K., Björkman C., Mattson J.G. (2010). Molecular characterisation of Cryptosporidium isolates from Swedish dairy cattle in relation to age, diarrhoea and region.Vet. Parasitol. 169:289-295.
29- Xiao, L. H., L. Escalante, C. F. Yang, I. Sulaiman, A. A. Escalante, R. J. Montali, R. Fayer, and A. A. Lal. (1999). Phylogenetic analysis of Cryptosporidium parasites based on the small-subunit rRNA gene locus. Appl. Environ. Microbiol. 65:1578–1583.
30- Xiao L., Fayer R, Ryan U., and Upton S. J. (2004). Cryptosporidium Taxonomy: Recent Advances and Implications for Public Health. Clin Mirobiol Rev. 17(1): 72–97