بررسی نقش کود شیمیایی و آلی بر میزان آلودگی به انگل لرنه آ در یک مزرعه پرورشی کپورماهیان در استان گیلان

شناسنامه علمی شماره

نویسندگان

1 گروه شیلات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

2 گروه شیلات دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

چکیده

تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر کود شیمیایی و مخلوط کود شیمیایی و آلی بر میزان آلودگی به انگل لرنه آ در کپور ماهیان پرورشی در دو تیمار و سه تکرار (در هر تیمار) در سال 1384 در 6 استخر یک هکتاری در یک مزرعه پرورش کپورماهیان انجام گرفت. در تیمار اول تنها از کود شیمیایی و در تیمار دوم از مخلوط کود شیمیایی و آلی استفاده گردید و بقیه عوامل پرورشی و مدیریتی از جمله تعداد و وزن اولیه ماهیان در دو تیمار، میزان آب ورودی و غیره با هم برابر بودند. در پایان آزمایش اختلاف معنی داری از لحاظ وزن نهایی ماهیان بین دو تیمار وجود نداشت(05/0<P). علی رغم این موضوع، ماهیان کپور علفخوار تیمار اول میزان وزن کمتری (در حدود 34 درصد) را نسبت به ماهیان کپور علفخوار تیمار دوم از خود نشان دادند (05/0<P). بررسی میزان آلودگی به انگل لرنه آ نشان داد که حساس ترین ماهی به این انگل، ماهی کپور علفخوار می باشد که از لحاظ آلودگی و تعداد انگل در هر ماهی، اختلاف معنی دار را نسبت به سه گونه دیگر از خود نشان داد (05/0<P)، در صورتی که بین سایر ماهیان از لحاظ آلودگی اختلاف معنی دار دیده نشد (05/0>P). مقایسه ماهیان کپور علفخوار آلوده به انگل و تعداد انگل در هر ماهی بین دو تیمار، مشخص نمود که تعداد ماهیان کپور علفخوار آلوده و تعداد انگل در هر ماهی در تیمار اول که فقط از کود شیمیایی استفاده شده بود، به شکل معنی داری بیشتر از تیمار دوم بود (05/0>P). این پدیده را می توان در تیمار اول در سرعت عملکرد بالای کودهای شیمیایی در شکوفایی جلبک ها که منبع غذایی کوپه پود ها هستند و در نتیجه رشد سریع تر مراحل کوپه پودی انگل لرنه آ (و مراحل سیکلوپسی و انگلی لرنه آ) و نیز به هم خوردن تعادل بیولوژیکی جمعیت زئوپلانکتون ها و غالب شدن زئوپلانکتون های شکارچی (سیکلوپس های درنده) که از مراحل کوپه پودی انگل لرنه آ تغذیه می کنند در تیمار دوم دانست. به طور کلی می توان نتیجه گرفت که با مدیریت کوددهی می توان جمعیت انگل لرنه آ را تا حد قابل توجهی کنترل نمود.

عنوان مقاله [English]

A study on the role of chemical and organic fertilizer on lernaeasis in a rearing cyprinids fish farm in Guilan

نویسندگان [English]

  • M.R Ghomi 1
  • H Faghani Langroudi 1
  • M.R Ovissipour 2
1 Department of Fisheries, Islamic Azad University of Tonekabon, Tonekabon, Iran.
2 Department of Fisheries, Agricultural and Natural Resources University of Gorgan, Gorgan.
چکیده [English]

The aim of this study was to investigate the effect of chemical fertilizer and composite of organic and chemical fertilizer on lernaeasis in cultured cyprinids was performed in two treatments and three replications in each, in 6 one-hectare ponds. In first treatment only chemical fertilizer and in the second treatment the composite of organic and chemical fertilizer were used. The other rearing and management factors such as initial fish stocking, fingerlings’ weight, volume of inlet water and etc. were equal in both treatments. At the end of the experiment, there was not a significant difference (P>0.05) between treatments in final weight of all species. In spite of this fact, the grass carp in the first treatment showed less weight (34%) than second treatment (P>0.05). Study of lernaeasis, revealed that the most sensitive fish to this parasite was grass carp that had a significant difference (P<0.05) among to other fishes in number of infected fishes and the lernaea in each, However, there was not a significant difference among the other fishes (P>0.05). Mean comparison for infected grass carp and the number of parasite in each in first treatment was significantly higher than second treatment (P<0.05). This phenomenon in first treatment could be explained in a rapid chemical fertilizer performance for algae bloom as food source for copepods, and also change of zooplankton’s biological balance and overwhelming of zooplanktons (predator cyclops) that predate the copepodid stage of lernaea in second treatment. Therefore, by fertilizing management, lernaea density noticeably could be controlled.

- اسماعیلی ساری، عباس. (1383) هیدروشیمی بنیان آبزی پروری. انتشارات اصلانی. تهران: 9-13. ##
2- جلالی جعفری، بهیار. (1377) انگل ها و بیماری های انگلی ماهیان آب شیرین ایران. انتشارات معاونت تکثیر و پرورش آبزیان. تهران: 435-442.##
3- سازمان شیلات ایران. (1386) گزارش تولید سازمان شبلات ایران، تهران.##
4- Dam, H. G., Peterson, W. T., and Bellantoni, D. C., (1994) Seasonal feeding and fecundity of the calanoid copepod Acartia tonsa in Long Island Sound: Is omnivory important to egg production? Hydrobilogy 292/293: 191-199.##
5- Hoole, D., Bucke, D., Burgess, P. and Wellby, I., (2001) Diseases of carp and other cyprinid fishes. Fishing News Book, p. 264.##
6- Jalali, B., (1987) Lernaeasis in cyprinid cultured fish in Iran. M.Sc. Thesis; University of Godolo, Hungary. ##
7- Jonasdottir, S. H., (1994) Effect of food quality on the reproductive success of Acartia tonsa and Acartia Hudsonica, Laboratory observation, Mar. Biology 121: 67-81.##
8- Kiorboe, T., Mohlenberg, F. and Hamburger, K., (1985) Bioenergetics of the planktonic copepod Acartia tonsa: relation between feeding, egg production and respiration, and composition of specific dynamic action. Mar. Ecol. Prog. Ser. 26: 85-97.##
9- Kleppel, G. S., Burkart, C. A. and Houchin, L., (1998) Nutrition and regulation of egg production in the calanoid copepod Acartia tonsa. Limnol. Oceanogr. 43(5): 1000-1007.##
10- Lavens, P. and Sogeloos, P., (1996) Manual on production and use of live food for aquaculture. FAO. pp. 375.##
11- Molnár, K. and Baska, F., (1993) Scientific report on intensive training course on parasites and parasitic diseases of freshwater fishes of Iran. 15-25 November 1993, Fisheries Company of Iran. pp. 15. ##
12- Piasecki, M., Goodwin, A. E., Eiras, J. C. and Nowak, b. F., (2004) Importance of copepoda in freshwater aquaculture. Zoological Studies 43(2): 193-205. ##
13- Rippingale, R. J. and Payne, M. F., (2001) Intensive cultivation of a calanoid copepod Gladioferens imparipes, Curtin University Of Technology, Australia, pp. 62.##
14-  Stone, N., Engle, C., Heikes, D. and Freeman, D., (2000) Bighead crap. SRAC publication, pp. 438.##
15- Stottrup, J. G. and McEvoy, J. A., (2003) Live feeds in marine aquaculture, Aquaculture nutrition. Blackwell Science. pp. 159-163.##
16- Tasawar, Z., Naseem, R. and Akhtar, M., (1999) Prevalence of copepod ectoparasites of Grass carp Ctenopharyngodon idella. Pak. J. Biol. Sci. 1999; 2 (3): 1053-1054.   ##